8 Haziran 2016 Çarşamba

Haftalık #2: İnsan ne kadar kaçabiliyorsa o kadar kaçtım kendimden.




30.05.2016 - 06.06.2015

Siz mutlu küçük baloncuk bir hayat anlatmak isterdim ama maalesef hayat bu aralar çok zor. Küçük sevimli şeyler anlatıp mutluymuş gibi yapabilirdim. Aslında mutluyum da kocaman bir ama sıkıştırmak gerekiyor araya. Çok yoruldum bu ara benim olmayan problemlerin hayatımın yörüngesini değiştirmesinden. Hayat bir şekilde geçiyor şunun şurasında 25'e ne kaldı? Çok çabuk büyüdük...

Büyüme hevesim hiç olmadı ama büyümek çocuk ruhumun kursağına takıldı. Koştum koştum ama her bir hayalimi teker teker uzaklaştırmak zorunda kaldım hayatta. Neden? Çünkü biz şanslı doğmamıştık. Kendi tırnaklarımızla kazmak zorundaydık hepimiz. Ben bir çok insana göre çok çok şanslı olabilirdim. Ama gözümüze sokulan "o" hayatlar var ya işte onlar hep bu mutsuzlukların sebebi.

Her şey bu kadar sahteyken nasıl gerçek kalabiliriz? Tek bir model var mesela. Tek tip insan. Tek tip mükemmel. Zengin, zayıf, güzel? Kime en güzel? Kime göre en güzeliz? Kim en güzel sever? Hayır hayır aşırı kilolu olmayı savunmuyorum o bir yerde sağlık. Ama kimse göre en güzel bedenin içindesiniz? Kimin mükemmeli sıfır beden? Çok sahte çok...



Kafamın içinde binlerce tilki hiç biri birbirine değmeden dolaşıyor. Çözülmesi gereken bir sürü sorun varken, gitmem gereken yollar bitmiyor. Bir gün huzurlu olsam öteki güne yetmiyor. Kapatsam bütün kendimi, sarılsam en sevdiklerime ama sınırlarımı kaldırsalar. Ben dünya olsam, dünyaya doysam. Güneş bir gün şehir şehir dolaşırsa bizi. Kapatsam kendimi biraz nefes alsam. Dursam! Artık koşmasam.

Başkalarının sorunları demiştim ya. Kendi sorunlarımdan kaçtıkça kendimle her gece yüzleşmem bir o kadar sert vurdu yüzüme. Ne yapıyorsun Ece! Mutluluk bu kadar zor olmamalı. En sevdiklerin bile mutluluğunu sana bağlamamalı. Senin mutluluğun içinde olmalı. Koş Ece kaçabildiğin kadar kaç kendinden her gece yatağımda gafil avlanıyorum kendime ya neyse...

Ama sizler iyi ki varsınız. Kocaman bir ailem varmış gibi hissediyorum kendimi. Hiç bir zaman maskeler arkasına saklanmayacağım ben. Çünkü sizler varsınız. Her biriniz teker teker. İyi ki varsınız. 


Öptüm sizi kocamaan. 
Ece X.